Άλλη μία αρχή...

Έπειτα από πολλά χρόνια απουσίας από τον τόπο μου (Διδυμότειχο) εδώ και τρείς μήνες πλέον βρίσκομαι και πάλι εδώ αυτη τη φορά για πάντα...Έχοντας νιώσει όμως πόλλες φορές την εμπειρία της πτήσης μέσα απο την αερολέσχη της Φλώρινας,και επισκέπτοντας διάφορες αλλες αερολέσχες καλιεργησα μέσα μου το αεροπορικό αυτο στοιχείο και μάλιστα είδα οτι πέρα από ενα λατρευτό χόμπυ και αποδραστικη απόλαυση,αποτελεί και έναν απο τους κύριους παράγοντες ανάπτυξης ενός τόπου αλλά και σημείο αναφοράς για οπιεσδήποτε μελοντικες εξελιξεις.
Έτσι λοιπον φανατικος λάτρεις χρόνια τώρα των αεροπορικών θεμάτων δεν μπορούσα να μην φανταστω όλα τα παραπάνω ότι θα έπρεπε να γίνουν και στον τόπο μου και μάλιστα με το παραπάνω καθως όλες οι αποστάσεις απο τα υπόλοιπα σημεια της χώρας μας είναι μακρινες,και το αεροπορικο μέσο έπρεπε να είναι ευρέως διαδεδομένο.Αυτο βέβαια απο μόνο του αποτελεί και ενδιαφέρον τόπος προορισμου για πανελλήνιες επισκέψεις αεροσκαφών αλλά και διοργάνωση αγώνων με συμετοχή ξένων κρατών λόγω της γειτνίασης αυτών.Το σημείο δε που γεωγραφικα κατέχει η πόλη του διδ/χου αποτελεί και μάλιστα ολοένα και περισσοτερο αεροπορικό δέλεαρ καθώς βρίσκεται πάνω στο σταυροδρόμι εθνών,πολιτισμών,και θρησκειών.Η αερολέσχη είναι το φυτώριο οραματικων ανθρώπων όπου το μερακι μετουσιώνεται σε πρόοδο,και το άθλημα γίνεται οικοδεσπότης της ανάπτυξης λόγου του ανθρωποκεντρικού του χαρακτήρα.
'Eψαξα να βρω τι απέγινε εκείνο το παλιο και εγκατελειμένο στρατιωτικό αερ/μιο..Τελικά ο καιρός και η αδιαφορία άγγιξαν με το παραπάνω το μέρος..Πικράθηκα..Στεναχωρέθηκα..Νευρίασα...Πήρα την απόφαση να κάνω ότι μπορώ,ότι περνάει απο το χέρι μου. Η βοήθεια σχεδόν μηδαμινή αν εξαιρέσουμε μερικούς που με γνώριζαν,και ήξεραν την "τρέλα"μου με το αεροπλάνο...Διακαής πόθος..Ονειρική εικόνα...Ουτοπική σκέψη το αεροδρόμιο αυτο να είναι "αληθινό αεροδρόμιο",γεμάτο αεροπορικό θόρυβο,χρώματα,και ανάμεσα στον κόσμο παιδικά χαμόγελα΄πίσω απο τις μορφές των αεροπλάνων...Οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί στην Ελλάδα με αερολέσχες,αεροπορικά σωματεία και γενικά με τα αεροπορικά δρώμενα,θα μου έλεγε πως αυτό που ονειρέυομαι ειναι απλά ενα...όνειρο...Και τα όνειρα ειναι ποτέ δεν ειναι πραγματικότητα...

Φυσικά αυτο δεν θα μείνει ετσι ...το γνωρίζω ποσο δύσκολο είναι αλλα δικαίωμα στο όνειρο έχουμε όλοι και η απόφαση πάρθηκε...

ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΕΡΟΛΕΣΧΗ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ!!!

Οι προσπάθειες θα ξεκινησουν σύντομα και οι φίλοι με διορατικότητα,αισιοδοξία,πρωτοποριακότητα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε στην περιοχή μας το έναυσμα για ένα καινούριο και πολλα υποσχόμενο χώρο με δραστηριότητες πρωτοπόρες για τον τόπο και την ανάπτυξη της περιοχής μας!